Sedno rozstrzygnięcia

Sprawa dotyczyła kredytu Nordea-Habitat z 2010 roku, w którym zastosowano tzw. kurs negocjowany i spłatę w CHF od początku trwania umowy. Sąd potwierdził, że postanowienia dotyczące sposobu ustalania kursu waluty i przeliczeń były nieprzejrzyste i kształtowały prawa konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami.

W efekcie umowę uznano za nieważną w całości, a bank został zobowiązany do zwrotu świadczeń spełnionych przez kredytobiorców.

Dlaczego ta umowa została uznana za nieważną?

Konstrukcja „kursu negocjowanego” nie dawała kredytobiorcom realnego wpływu na ustalenie kursu przeliczeniowego, mimo nazwy sugerującej indywidualne ustalenia. W rzeczywistości bank jednostronnie określał kurs stosowany do przeliczeń, co naruszało zasadę równowagi kontraktowej.

Sądy powszechne coraz częściej wskazują, że sam fakt spłaty w CHF od początku nie eliminuje oceny abuzywności postanowień dotyczących mechanizmu przeliczeniowego i ryzyka walutowego.

Znaczenie dla innych kredytobiorców Nordea-Habitat

Wyrok ten potwierdza utrwaloną linię orzeczniczą – również w sprawach, w których spłata następowała od początku w CHF. Dla posiadaczy podobnych umów Nordea-Habitat z lat 2009–2011 jest to silny argument procesowy za dochodzeniem roszczeń o stwierdzenie nieważności umowy lub zwrot nadpłat.

FAQ – najczęstsze pytania

Czy kurs negocjowany chroni bank przed unieważnieniem umowy?

Nie. Jeśli kredytobiorca nie miał realnego wpływu na ustalenie kursu, zapis nie jest negocjowany i może być uznany za abuzywny.

Czy fakt spłaty w CHF od początku ma znaczenie?

Nie wyłącza to ochrony konsumenckiej – decydują klauzule umowy i sposób informowania o ryzyku walutowym.

Jakie świadczenia zasądził sąd?

Na rzecz powodów: 75 026,20 CHF, 8 714 PLN oraz 11 834 zł kosztów procesu.