Orzeczenie TSUE z 8.09.2022 r. a dalsze perspektywy kredytobiorców

Orzeczenie TSUE z 8.09.2022 r. a dalsze perspektywy kredytobiorców

Orzeczenie TSUE z 8.09.2022 r. a dalsze perspektywy kredytobiorców

Orzeczenia TSUE są pewnym wyznacznikiem w sprawach frankowych. To właśnie po głośnym wyroku w sprawie Państwa Dziubak p-ko Raiffeisen Polbank (wyrok z dnia 3 października 2019r., sygn. akt: C-260/19), ilość pozwów frankowych lawinowo wzrosła. Kilka dni temu Trybunał wydał kolejne, przełomowe dla kredytobiorców orzeczenie.  

Dotyczyło ono połączonych spraw toczących się przeciwko mBankowi oraz Deutsche Bank Polska. Wydane orzeczenie jest odpowiedzią na pytania prejudycjalne Sądu Okręgowego w Warszawie oraz rozwianiem pojawiających się w sprawach frankowych wątpliwości. Ważny jest również charakter takiego orzeczenia, które może być drogowskazem oraz punktem odniesienia dla wielu innych spraw. 

Czego dotyczyły pytania skierowane do TSUE?

Do Trybunału zostały skierowane trzy ważne, z perspektywy kredytobiorców, pytania. Pierwsze z nich dotyczyło możliwości usunięcia z umowy kredytu tylko części abuzywnego postanowienia. Czy Sąd może usunąć tylko część takiego postanowienia, czy oczywistym jest konieczność usunięcia całości niedozwolonej klauzuli? W związku z powyższym pytaniem automatycznie nasuwa się kolejne. Co w przypadku, gdy Sąd postanowi usunąć z umowy całość takiego zapisu będącego niezbędnym elementem umowy? Czy może wtedy zastąpić go innymi obowiązującymi przepisami, czy cała umowa nie może już dalej funkcjonować? Pytania te były przedmiotem spraw C-80/21 oraz C-81/21. Jednak w wydanym orzeczeniu, TSUE odniosło się także do sprawy C-82/21, która dotyczyła kwestii przedawniania roszczeń konsumentów. Najprościej mówiąc, chodziło o moment, w którym możemy zacząć liczyć rozpoczęcie biegu przedawnienia w sprawach frankowych. Wszystkie powyższe pytania dotyczyły interpretacji przepisów unijnej dyrektywy 93/13. 

Skoro pytania już znamy, czas na odpowiedzi 😉

Orzeczenie TSUE jednoznacznie rozwiało wątpliwości, zarówno składającego zapytanie Sądu, jak i wielu kredytobiorców. Trybunał podkreślił 3 najważniejsze kwestie:

• Po pierwsze, jeżeli zapis umowy jest wadliwy, należy go usunąć z umowy w całości. Jeżeli po usunięciu takiego zapisu, umowa nie może dalej funkcjonować, Sąd powinien stwierdzić jej nieważność. Sąd nie może stwierdzić nieuczciwego charakteru tylko części danego warunku, pozostawiając w mocy inne jego elementy. Taka sytuacja doprowadzałaby do konieczności zastąpienia usuniętego zapisu innym, wskazanym przez Sąd, co jak zaraz się przekonamy, jest niemożliwe. 
• Po stwierdzeniu nieważności nieuczciwego charakteru warunku znajdującego się w umowie łączącej strony, Sąd krajowy nie ma możliwości zastąpienia tego zapisu jakimkolwiek przepisem dyspozytywnym prawa krajowego. Wyjątkiem od tej zasady, jest sytuacja, w której unieważnienie umowy byłoby niekorzystne dla kredytobiorcy. 
• Ostatnią kwestią poruszoną w wydanym orzeczeniu jest przedawnienie roszczeń kredytobiorców. TSUE jasno wskazał, że termin przedawnienia, który w sprawach frankowych wynosi dziesięć lat, należy liczyć od chwili, w której kredytobiorca dowiedział się o skutkach  prawnych stwierdzenia nieważności umowy. 

Co to wszystko oznacza dla kredytobiorcy? Sprawy C-80/21, C-81/21, C-82/21

Najważniejszą kwestią jest fakt, że wydane orzeczenie podkreśla korzystne dla kredytobiorców stanowisko wielu sądów krajowych. Niezwykle ważnym są: brak możliwości usunięcia tylko części nieuczciwego zapisu z umowy oraz brak możliwości zastąpienia tego zapisu przepisem dyspozytywnym prawa krajowego. Co to oznacza? Otóż, bank nie będzie mógł oczekiwać dalszej realizacji umowy zawierającej klauzule niedozwolone. Uprzywilejowanie pozycji kredytobiorcy w tym zakresie jest jednoznaczne. To samo tyczy się terminu przedawnienia roszczeń wynikających z umów frankowych. Nieważny jest fakt, kiedy kredytobiorca zaczął spłacać raty kredytu. Dopiero nabycie wiedzy przez kredytobiorcę o skutkach prawnych stwierdzenia nieważności umowy, rozpoczyna bieg przedawnienia w tych sprawach. A dowiedzieć się o tym można, np. przy pierwszym kontakcie ze swoim przyszłym pełnomocnikiem ;). Z tego powodu, kredytobiorcy nie muszą się już obawiać podnoszenia przez bank zarzutu, że ich roszczenia są przedawnione.  

Nasza kancelaria od wielu lat oraz z wieloma sukcesami wspiera kredytobiorców w, czasem wcale niełatwej, „batalii” z bankami. Najnowsze orzeczenie TSUE podkreśla zgodność ugruntowanej linii orzeczniczej sądów krajowych z orzecznictwem TSUE. Każde wydane na korzyść kredytobiorców orzeczenie tworzy kolejne perspektywy na dalsze sukcesy naszych Klientów! 

Autorka wpisu: Weronika Adamiak

---

Kredyty frankowe – pomoc Kancelarii dla Frankowiczów (wszelkie informacje pod tym linkiem)

---

Jeżeli chcą Państwo skorzystać z pomocy prawnej, zapraszamy do kontaktu:

Email: chf@brodniccy.pl

Telefon kom.: 692 491 016

lub poprzez formularz kontaktu Kontakt z Kancelarią

---