Instrumenty finansowe i polisolokaty
Certyfikaty inwestycyjne – ryzyka i roszczenia
Certyfikaty inwestycyjne to papiery wartościowe emitowane przez
fundusze inwestycyjne zamknięte (FIZ).
Umożliwiają udział w aktywach funduszu, który lokuje środki m.in. w akcje, udziały, wierzytelności czy nieruchomości.
Inwestycja ma charakter długoterminowy i obarczona jest
ograniczoną płynnością – wykup certyfikatów zależy od zapisów statutu i decyzji funduszu.
Na rynku często dochodzi do
naruszeń obowiązków informacyjnych przez dystrybutorów (banki, domy maklerskie)
oraz nienależytego zarządzania przez TFI.
Uczestnicy funduszy nierzadko tracą część lub całość środków,
a wykup certyfikatów bywa wstrzymywany lub redu kowany.
Roszczenia mogą być kierowane przeciwko TFI, depozytariuszowi lub dystrybutorowi –
m.in. za wprowadzenie w błąd, brak rzetelnej informacji o ryzyku
czy stosowanie klauzul ograniczających prawa uczestników.
Każda sprawa wymaga indywidualnej analizy dokumentacji, statutu funduszu i aktualnego orzecznictwa.
Polisolokaty – zwrot utraconych środków
Polisolokaty (ubezpieczenia z UFK) to produkty łączące ubezpieczenie z inwestowaniem – oferowane przez m.in.
AEGON, Compensa, Generali, Open Life, Vienna Life, AXA, Allianz, TU Europa, Nationale-Nederlanden.
W praktyce większość ryzyka ponosi klient, a tzw. opłaty likwidacyjne
często pochłaniały niemal całość wpłaconych środków przy wcześniejszym rozwiązaniu umowy.
Sądy powszechne i Sąd Najwyższy wielokrotnie uznawały takie opłaty za
niedozwolone klauzule, a w niektórych przypadkach stwierdzały
nieważność całej umowy (np. brak sumy ubezpieczenia).
Interwencje UOKiK i Rzecznika Finansowego
doprowadziły do licznych zwrotów środków i zmian wzorców umownych.
Obecnie szanse na odzyskanie pieniędzy z polisolokat są wysokie – kluczowa jest analiza dokumentacji i ustalenie
terminu przedawnienia
(10 lat dla umów sprzed 9.07.2018 r., 6 lat dla późniejszych).
Klauzule redukcyjne w funduszach zamkniętych
Statuty FIZ często przewidują tzw. klauzule redukcyjne,
pozwalające funduszowi ograniczyć lub odroczyć wykup certyfikatów.
Choć mają chronić płynność funduszu, w praktyce prowadzą do sporów prawnych.
Sądy nie są jednomyślne – część orzeczeń (np. SA Warszawa, I ACa 263/19;
SN, II CSKP 242/23) dopuszcza badanie takich klauzul pod kątem abuzywności,
inne uznają statut za akt jednostronny, niepodlegający kontroli konsumenckiej.
Ocena zasadności roszczeń wymaga analizy statutu, relacji z funduszem i aktualnej linii orzeczniczej.
Doświadczenie kancelarii
Prowadzimy spory przeciwko największym instytucjom finansowym i ubezpieczeniowym – m.in.
AEGON, Compensa, Generali, Open Life, TU Europa, Vienna Life, AXA, Allianz, Skandia i innym.
Każdą sprawę analizujemy indywidualnie, dobierając strategię procesową w oparciu o najnowsze orzecznictwo
i realne szanse na odzyskanie środków.