Prawomocny wyrok przeciwko Bankowi Millennium – umowa kredytu nieważna (V ACa 250/22)
Sąd Apelacyjny w Gdańsku w sprawie o sygn. V ACa 250/22 prawomocnie potwierdził nieważność umowy kredytu indeksowanego do CHF zawartej z Bankiem Millennium. Apelacja banku została oddalona, a wniosek o wstrzymanie wykonania wyroków sądów obu instancji – nieuwzględniony.
Prawomocny wyrok przeciwko Bankowi Millennium – najważniejsze skutki
Z radością informujemy, że Sąd Apelacyjny w Gdańsku oddalił apelację Banku Millennium od wyroku unieważniającego umowę kredytu indeksowanego do waluty CHF oraz odmówił wstrzymania skuteczności i wykonalności wyroków sądów obu instancji.
Skutki prawomocnego wyroku (V ACa 250/22):
- umowa kredytu indeksowanego do CHF została uznana za prawomocnie nieważną,
- Bank Millennium zobowiązany jest do zapłaty na rzecz powodów kwoty 57 876,89 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie,
- bank zobowiązany jest do zwrotu kosztów procesu za obie instancje.
Oddalenie apelacji oznacza, że rozstrzygnięcie w zakresie nieważności umowy kredytu stało się prawomocne, a bank nie może już kwestionować tej oceny w zwykłym toku instancji.
Zarzut zatrzymania i potrącenia – stanowisko sądu
Na etapie postępowania apelacyjnego Bank Millennium zgłosił zarzut zatrzymania oraz zarzut potrącenia, a dodatkowo skierował do kredytobiorców oświadczenia o skorzystaniu z prawa zatrzymania. Działanie to miało na celu ograniczenie skutków finansowych nieważności umowy oraz przesunięcie w czasie obowiązku spełnienia świadczenia przez bank.
Sąd Apelacyjny nie uwzględnił podniesionych zarzutów. W ocenie sądu konstrukcja i sposób wykonywania umowy kredytu indeksowanego do CHF uzasadniały stwierdzenie jej nieważności, a jednocześnie nie dawały podstaw do skutecznego zastosowania zarzutu zatrzymania w przedstawionym przez bank kształcie. Sąd nie dopatrzył się również przesłanek do przyjęcia skutecznego potrącenia wierzytelności zgłaszanych przez bank.
Znaczenie wyroku dla kredytobiorców Banku Millennium
Opisywany prawomocny wyrok przeciwko Bankowi Millennium wpisuje się w utrwalającą się linię orzeczniczą w sprawach kredytów indeksowanych do CHF. Utrzymanie w mocy wyroku unieważniającego umowę oraz oddalenie zarzutów zatrzymania i potrącenia pokazuje, że sądy konsekwentnie chronią konsumentów przed nieuczciwymi warunkami umownymi i próbami ograniczania ich roszczeń na etapie postępowania apelacyjnego.
Dla kredytobiorców oznacza to nie tylko prawomocne potwierdzenie nieważności umowy, ale także przejrzystą sytuację co do dalszych rozliczeń z bankiem oraz możliwość definitywnego zakończenia sporu.
Prowadzenie sprawy i wsparcie kancelarii
Sprawę zakończoną prawomocnym wyrokiem przeciwko Bankowi Millennium prowadzili radcy prawni Aleksandra Brodnicka i Edyta Cedrowska, reprezentując powodów na etapie postępowania przed sądami obu instancji.
Więcej informacji na temat prowadzenia sporów dotyczących kredytów frankowych oraz możliwych strategii procesowych można znaleźć na stronie poświęconej wsparciu kredytobiorców: pomoc dla frankowiczów. Przegląd innych spraw dotyczących tego banku dostępny jest także w ramach tagu Millennium.
Najczęściej pojawiające się pytania
Co oznacza prawomocne stwierdzenie nieważności umowy kredytu?
Prawomocne stwierdzenie nieważności umowy kredytu oznacza, że umowę traktuje się tak, jakby nigdy nie została zawarta. Strony powinny się rozliczyć z tego, co wzajemnie sobie świadczyły, a bank traci podstawę do dalszego dochodzenia rat kredytowych na podstawie nieważnej umowy.
Czy bank może po prawomocnym wyroku wnieść jeszcze jakieś środki zaskarżenia?
Po uprawomocnieniu się wyroku zasadniczo kończy się zwykły tok instancji. W wyjątkowych sytuacjach bank może rozważać nadzwyczajne środki zaskarżenia, jednak wymagają one spełnienia szczególnych przesłanek i nie wstrzymują automatycznie skutków prawomocnego orzeczenia.
Czy inni kredytobiorcy Banku Millennium mogą liczyć na podobne rozstrzygnięcia?
Każda umowa wymaga indywidualnej analizy, jednak wiele wzorców stosowanych przez bank w umowach kredytów indeksowanych do CHF zawiera zbliżone postanowienia. W praktyce oznacza to, że liczni kredytobiorcy mogą znajdować się w porównywalnej sytuacji prawnej i mieć podstawy do dochodzenia roszczeń.
